Ten powszechny chwast zwalcza pasożyty, wzmacnia libido, łagodzi bóle stawów. Stosuj z głową. Za duża dawka działa toksycznie

Uważany za chwast wrotycz rośnie pospolicie w całej Polsce. Dzięki temu łatwo jest pozyskać surowiec na nalewkę. Wystarczy więc zebrać całe ziele wrotyczu rosnące w miejscu oddalonym od ulicy np. na łące czy polu. Następnie rozłożyć je na płasko i suszyć w ciemnym miejscu w temperaturze nie przekraczającej 50 st. C. Z tak przygotowanego ziela zrobisz nalewkę z wrotyczu w bardzo prosty sposób z 2 składników:

• 1 szklanka (250 ml) rozdrobnionego ziela lub samych kwiatów wrotyczu,
• 1 szklanka (250 ml) alkoholu 40-70 proc.

Jak przygotować nalewkę z wrotyczu?

1. Ziele umieść w szklanym słoju i zalej alkoholem.
2. Zamknij szczelnie słój i odstawić w ciemne miejsce na tydzień.
3. Przefiltruj przez gazę i rozlej do butelek.
4. Pozostaw do leżakowania na ok. miesiąc. Po tym czasie nalewka jest gotowa do użytku.

Dawkowanie nalewki z wrotyczu

• wewnętrznie do picia m.in. przeciwpasożytniczo, na trawienie: pić 2-3 razy dziennie po 2 łyżeczki rozcieńczone w 100 ml wody,
• zewnętrznie do płukania, okładów i przemywania skóry: stosować rozcieńczoną w proporcji 1 łyżka na 0,5 szklanki wody,
• zewnętrznie do wcierania w bolące stawy i kończyny można stosować nierozcieńczoną nalewkę, która działa przeciwbólowo, rozgrzewająco i przeciwreumatycznie.

Należy jednak ostrożnie stosować nalewkę z wrotyczu nie przekraczając zalecanych dawek, ponieważ jest to silnie działające ziele, które w zbyt dużych ilościach działa toksycznie i może doprowadzić do zatrucia.

Wrotycz pospolity (Tanacetum vulgare L.) to roślina wieloletnia z rodziny astrowatych spokrewniona z rumiankiem. Jest on uznawany za chwast, ponieważ rośnie praktycznie wszędzie – na polach i łąkach, ale też placach budowy, wysypiskach czy w rowach. Łatwo go rozpoznać po pomarańczowożółtych kwiatach zebranych w baldachy oraz niezbyt przyjemnym kamforowym zapachu.

Kwitnie od lipca do września i to właśnie w tym czasie najlepiej jest zbierać jego ziele, kwiaty oraz liście do przygotowania nalewki wrotyczowej, a także naparów i płukanek. Jeśli nie zdążysz zebrać rośliny własnoręcznie nic straconego, przez cały rok możesz kupić suszone ziele w sklepach zielarskich lub ze zdrową żywnością. W sprzedaży dostępne są również gotowe nalewki i wyciągi z wrotyczu.

Wrotycz w swoim składzie zawiera olejek eteryczny, w którego skład wchodzi toksyczny tujon, a także izotujon, kamfora, borneol oraz gorzki lakton – tanacetyna. Znajdziemy w nim również flawonoidy takie jak kwercetyna czy diosmina. Dzięki temu wrotycz działa:

• przeciwzapalnie,
• przeciwwirusowo, antybakteryjnie i immunostymulująco,
• przeciwpasożytniczo,
• żółciopędnie i rozkurczowo, wspomaga trawienie, reguluje przemianę materii,
• przeciwalergicznie, antyhistaminowe, zwalczające roztocza,
• uspokajająco, przeciwdepresyjnie, ułatwia zasypianie,
• wspomaga krążenie krwi oraz ukrwienie narządów płciowych, dzięki czemu zwiększa libido i doznania seksualne,
• moczopędne i przeciwobrzękowe,
• odstrasza owady takie jak komary, muchy, kleszcze i mole,
• łagodzi objawy łuszczycy i zmiany trądzikowe,
• okłady niwelują siniaki, stłuczenia i obrzęki,
• płukanki leczą stany zapalne błon śluzowych np. narządów płciowych, gardła, zatok.

Nalewki z wrotyczu ze względu na zawartość alkoholu nie mogą stosować:

• dzieci i młodzież do 18. roku życia,
• kobiety w ciąży,
• matki karmiące piersią,
• alkoholicy,
• osoby z nietolerancją alkoholu.

Wrotycz powoduje przekrwienie narządów rodnych i działa poronnie, dlatego także odwary czy napary na jego bazie nie mogą być używane przez kobiety w ciąży lub planujące zajście w ciążę oraz starające się o dziecko. Z tego względu nie powinien być również przyjmowany z lekami rozrzedzającymi krew, ponieważ może doprowadzić do krwotoków. Natomiast ze względu na to, że należy on do rodziny astrowatych ostrożność w jego stosowaniu powinni zachować alergicy uczuleni na rośliny takie jak rumianek, słonecznik czy nagietek lekarski.

Nalewkę z wrotyczu oraz inne preparaty z tego ziela ze względu na zawartość toksycznego tujonu należy używać w odpowiednich, niewielkich dawkach. Przedawkowanie grozi zatruciem i wystąpieniem objawów takich jak nudności, wymioty, wzdęcia, biegunka, kichanie, zaczerwienienie twarzy, zaburzenia rytmu serca, nadmierne pocenie, halucynacje.