Toruńska rakarnia. Czy gehenna zabytku dobiega końca?

Jak miło by było po tylu latach bicia na alarm, zmienić wreszcie płytę i napisać, że ratunek dla budynków przy Szosie Chełmińskiej 75 nadszedł, nim wszystkie ich mury runęły. Niebawem minie 10 lat od momentu gdy SOS w tej sprawie zaczęliśmy nadawać i siedem od chwili, gdy te sygnały zaczęły się stawać coraz bardziej dramatyczne, bo po wysiedleniu mieszkańców, rozpoczęła się tam demolka.

Najpierw powstał projekt, ale nie było pieniędzy na jego realizację. Później pojawiły się fundusze z Rządowego Programu Odbudowy Zabytków. Został ogłoszony przetarg, zainteresowanych remontem zgłosiło się wielu i nawet okazało się, że najtańsze oferty nie przekraczają sumy zarezerwowanej na wykonanie prac. Niestety, najniższa cena, jaką zaproponowało przedsiębiorstwo Eurotec, została uznana za rażąco niską. Firma została wezwana do złożenia wyjaśnień, ale jej przedstawiciele tego nie zrobili. Kolejna oferta zawierała braki, wobec czego przetarg nie został rozstrzygnięty. Odbyło się drugie postępowanie i znów najkorzystniejszą ofertę pod względem ceny złożył Eurotec.

- Oferenta, który złożył najkorzystniejszą ofertę wezwano do złożenia wyjaśnień i uzupełnienia referencji, co zrobiono - wyjaśnia Malwina Jeżewska, rzeczniczka prezydenta Pawła Gulewskiego. - W dniu 24 maja dokonano wyboru najkorzystniejszej oferty. Pozostali oferenci nie złożyli odwołania do KIO w wyznaczonym przepisami terminie. Podpisanie umowy planowane jest na przyszły tydzień, termin realizacji zadania to 12 miesięcy. Wykonawca jest zobowiązany do przedstawienia szczegółowego harmonogramu rzeczowo-finansowego w ciągu 14 dni od podpisania umowy.

Przypomnijmy, że na szczycie wydmowego wzniesienia położonego między stadionem i Uniwersyteckim Liceum Ogólnokształcącym stoją cztery budynki. Pochodzą one z końca XIX i początków XX wieku, zbudowane zostały z inicjatywy Augusta Liedtkego i jego żony Marii. Na trzech budynkach zachowały się ich inicjały wraz z datami budowy. Z czwartego budynku zostały tylko ściany, zgodnie z zatwierdzonym przez konserwatora zabytków projektem, ruiny te mają zostać rozebrane. Reszta po niezbędnych remontach zostanie zaadaptowana na cele społeczne.

• Na parterze budynku A, czyli dawnego domu rakarzy, ma się zmieścić m.in.: recepcja, sala konferencyjna, pom. biurowe, pom. socjalne, toaleta dla niepełnosprawnych, toaleta damska, toaleta męska, natrysk. Na pierwszym piętrze przewidziano trzy pomieszczenia biurowe.
• Pochodzący z 1896 roku budynek B w zasadzie będzie trzeba odbudować. Zgodnie z planem ma tam powstać: sala gimnastyczna, toaleta dla niepełnosprawnych, toaleta damska, toaleta męska, szatnia damska, szatnia męska, pom. biurowe, pom. gospodarcze, pom. socjalne.
• Budynek C z 1906 roku składa się z parteru i piętra. Na parterze ma powstać, sala konferencyjna, toaleta damska, toaleta męska, pom. biurowe, pom. socjalne, pom. gospodarcze, magazyn. Na piętrze dwa pomieszczenia biurowe, pom. gospodarcze, toaleta.