Co grozi po zjedzeniu mięsa? Jakie i kiedy można jeść? Najzdrowsze mięsa w chorobach

Zobacz wideo: Tak wyglądają teraz kontrole zwolnień lekarskich. Oni są na celowniku ZUS

Zacznijmy od tego, że bydło hodowlane jest spożywane, choć w niektórych przypadkach może doprowadzić do bardzo poważnych konsekwencji zdrowotnych. Mowa tu o sytuacji, gdy spożywamy mięso zainfekowane. Bardzo ważne jest, aby hodowla zwierząt spełniała niezbędne standardy i normy, a samo mięso podlegało badaniom. Nie powinno to dziwić, zważywszy na fakt, że co jakiś czas otrzymujemy doniesienia o tym, że jakieś mięso lub przetwory mięsne (np. wędliny) miały w sobie bakterie. W takim przypadku GIS wydaje stosowny komunikat.

Najpowszechniejszym problemem obecnym w mięsie jest pojawienie się bakterii Salmonelli. Oprócz niej jednak w drobiu możemy znaleźć Listerię oraz Campylobacter. Te patogeny mogą wywołać u człowieka problemy gastryczne, zaburzyć działanie układu pokarmowego i wywołać poważne choroby. W przypadku bydła możemy mówić o chorobie gruźlicy, brucelozie czy słynnej chorobie szalonych krów. Największe ryzyko dotyczy spożywania mięsa surowego, jednak obróbka termiczna nie zawsze zlikwiduje wszystkie substancje chemiczne i toksyny obecne w mięsie - poradzi sobie jednak z większością bakterii.

Kupując mięso, zwracajmy uwagę na świeżość. Kluczowa jest data przydatności oraz wybieranie sprawdzonych źródeł. Pamiętajmy jednak o tym, że nie należy lekceważyć tego, jak mięso jest przechowywane. Czasem pomimo odpowiedniej daty przydatności mięso przestaje być świeże, gdyż w markecie przez jakiś czas stało w warunkach cieplnych powyżej zalecanej temperatury.

Szacuje się, że najzdrowsze jest mięso drobiowe - a przynajmniej należy do grona najzdrowszych. Tu powinniśmy jednak pamiętać o tym, że takie mięso powinno się spożywać np. bez skóry, która zawiera bardzo dużo tłuszczu (zwłaszcza cholesterolu). To zaś może przyczyniać się do wystąpienia problemów z układem krążenia, w tym do pojawienia się miażdżycy. Jednocześnie mięso drobiowe ma wysokiej jakości białko, które określa się mianem pełnowartościowego. Najmniej tłuszczu znajdziemy w piersi, najwięcej w udkach i podudziu (zwłaszcza w połączeniu ze skórą).

Dietetycy podkreślają, że mięso drobiowe jest lepsze i zdrowsze od mięsa czerwonego. Ma wiele witamin, mniej złych tłuszczów. Nie oznacza to jednak, że pozostałe rodzaje mięsa zawsze są złe.

Wieprzowina w Polsce jest popularniejsza od drobiu. Tu warto zaznaczyć, że ostatnie lata hodowli pokazały, że wieprzowina powoli się odtłuszcza, a jednocześnie zwiększa się ilość mięsa chudego oraz białka.. Wieprzowina ma również sporo nasyconych kwasów tłuszczowych. Co zaskakujące, w przypadku mięsa czerwonego wieprzowina ma najmniej cholesterolu. Znajdziemy tu również witaminy z grupy B, ma także podobne ilości potasu, wapnia i magnezu co drób i wołowina.

Wśród zdecydowanie zdrowszego mięsa czerwonego jest cielęcina. Jest to bardzo delikatne mięso mające mniej tłuszczu niż np. omówiona później wołowina. Ma bardzo dużo witaminy z grupy B, a także dużo magnezu oraz niacyny.

Niedoceniana z pewnością jest dziczyzna. Charakteryzuje się ona tym, że jest znakomitym źródłem białka wysokiej jakości. Dziczyzna ma też mniej kwasów nasyconych aniżeli wołowina, choć więcej niż wieprzowina. Najlepiej sięgać po mięso łosia i dzika. Z kolei najwięcej złych kwasów tłuszczowych ma mięso jelenia. Dziczyzna ma również sporo kwasów omega, a także dużo żelaza, cynku oraz manganu.

Mięso wołowe otrzymujemy z bydła starszego niż pół roku. W Polsce spożycie tego typu mięsa jest stosunkowo niewielkie. W przypadku mięsa wołowego znajdziemy tu najwięcej kwasu palmitynowego oraz kwasu stearynowego - oba sprzyjają rozwojowi miażdżycy. Wołowina ma sporo potasu, cynku oraz sodu.

Jagnięcina oraz baranina to najtłustsze rodzaje mięsa czerwonego. Mają bardzo dużo nasyconych kwasów tłuszczowych, a energetyczność tego mięsa jest bardzo wysoka. Spożywanie większych ilości baraniny oraz jagnięciny wprost prowadzi do nadwagi i otyłości. Mięso to ma jednak swoje zalety. Jest bogate w żelazo, witaminę B6, B12, miedź oraz fosfor. W jagnięcinie jest też dużo wielonienasyconych kwasów tłuszczowych, które zmniejszają ryzyko wystąpienia chorób układu sercowo-naczyniowego.

Źródło: medonet.pl; dietetycy.or.pl