10-groszówka z PRL może być warta fortunę? Nawet 20 tys. za monetę. Skąd takie ceny?

Zobacz wideo: Akcyza na alkohol i papierosy w górę

Podczas domowych porządków, zwłaszcza na strychu lub w piwnicy nieraz możemy natrafić na rozmaite zbiory z czasów, gdy my, nasi rodzice lub dziadkowie interesowali się numizmatyką. W efekcie w niejednym domu mogą zalegać nie tylko zestawy i kolekcje znaczków pocztowych, ale i klasery wypełnione specyficznymi monetami. Te mogą nie mieć dużej wartości, jeśli są popularne. Jednak nie jest wykluczone, że akurat w naszym klaserze znajdzie się okaz wart prawdziwą fortunę. Dlatego też w pierwszej kolejności powinniśmy przyjrzeć się temu, w jakim stanie są nasze monety. Na szczególną uwagę zasługują te, które nie mają zarysowań i zachowały menniczy połysk.

W przypadku monet z PRL-u można śmiało powiedzieć, że diabeł tkwi w szczegółach. O ile kruszec (złoto) samo w sobie jest cenne, o tyle niektóre monety z powszechnych materiałów tylko w określonych przypadkach zachowują swoją wartość. Podstawą jest wspomniany wcześnie menniczy połysk. Jeśli moneta trafiła do klasera bardzo szybko - istnieje duża szansa, że ten połysk utrzymała. Warto również przyjrzeć się detalom, które będą wyróżniać konkretny okaz. Przykładem może być nie tylko idealne zachowanie monety, ale i zmiana w wybiciu szponów orła, co sprawia, że staje się ona wręcz unikatem. Eksperci często podkreślają tu, że przykładowa 10-groszówka z 1973 roku, na której nie ma znaku mennicy może być warta nawet 15-20 tys. złotych. Dlaczego jest tak droga? Przede wszystkim jest okazem niepowtarzalny. Jednocześnie dostrzec można tendencję wzrostu cen w kolekcjonerskim obiegu, gdyż moneta ta jeszcze w okolicy 2015 roku kosztowała „zaledwie” 7-8 tysięcy złotych.

Wiedza o tym, że na rynku niektóre monety zyskują na wartości, sprawiła, że dla niektórych kolekcjonerów zbieractwo stało się okazją do zarobku. Należy jednak przy tym zaznaczyć, że o tym, ile kosztować będą konkretne monety, decyduje często subiektywne zapotrzebowanie kolekcjonerów.

Przykładem może być 12-uncjowa papieska moneta z 1991 roku. Pozornie nie była ona zbyt wartościowa jako moneta i korzystano raczej ze złota, z którego była wykonana. Efekt? Wiele osób roztopiło ją, aby uzyskać kruszec. To zaś sprawiło, że na rynku zachowano niewiele okazów. Wskutek tego 12-uncjowa papieska moneta z tej emisji jest wyceniana przez ekspertów nawet na 150-200 tys. złotych.

Jak zaznaczono wcześniej, niezwykle cenne są błędy powstałe podczas wybijania monet w mennicy. Jednym z obecnie dostrzegalnych od lat trendów powodujących zwyżkę w wartości monet jest opieranie się na pomyłkach, które w przypadku menniczych niedopatrzeń są określane mianem tzw. destruktów. Pojawiają się one np. w związku z tym, że prasa menniczą uderza w krążek w nieco inny sposób, co może spowodować np. wydłużenie formy. Warto przy tym zaznaczyć, że niektóre takie monety, choć jeszcze kilka lat wcześniej byłyby sprzedawane za około 100 złotych, zaledwie w ciągu pięciu lat były w stanie zwiększyć swoją wartość do nawet 1800 zł. Na tę wartość wpłynęło również to, że grupa kolekcjonerów uległa powiększeniu.

Prawa podaży i popytu jasno wskazują, że wartość produktu się zwiększa w szczególności wtedy, gdy jest jego deficyt w stosunku do osób chętnych do jego nabycia. Nic więc dziwnego, że obserwowalne ostatnio wzrosty zainteresowania kolekcjonowaniem starych monet przełożyły się bezpośrednio na wzrost wartości tychże. Skoro teraz więcej osób chce nabyć jedną monetę, licytacje stają się coraz bardziej zażarte. Posiadacze starych monet mogą więc zacierać ręce, gdyż obecny trend sprzyja sprzedaży. Z faktu tego jednak nie są zadowoleni ci, którzy od lat zbierają monety i teraz muszą więcej oszczędności poświęcić na te coraz droższe hobby.

Z zasady zakłada się, że najcenniejsze monety są zawsze wykonane ze złota. Choć w większości przypadków faktycznie tak jest, wszakże złoto jest cenne i bez tego. Niemniej jednak w niejednym przypadku to nie metal, z którego wykonano monetę, świadczy o jej wartości. Pozornie może się wydawać, że niklowe monety, które królowały w okresie PRL-u, są niewiele warte. W praktyce jednak w ostatnich latach można było zauważyć, że jednym z trendów kolekcjonerskich jest zbieranie prób niklowych. Sprawia to, że posiadacze monet z tego materiału śmiało mogą poszukiwać informacji o tym, czy ich egzemplarze są cenne.

W tym miejscu warto również wspomnieć o tym, że dużym zainteresowaniem liczą się w szczególności komplety niklowanych monet z okresu PRL-u. Eksperci podkreślają, że w ciągu niecałej dekady wartość kompletu była w stanie wzrosnąć ze 140 tysięcy złotych nawet do 250 tysięcy złotych. W przypadku pojedynczych monet można wskazać tę z rysiem, która w ciągu 10 lat (od 2010 roku) zdrożała ponad pięciokrotnie. Dla podkreślenia wzrostu ceny zaznaczmy, że w 2010 roku była ona wyceniana na 700 złotych.

Udając się do piwnicy lub na strych po stare kolekcje monet z PRL-u warto zapoznać się z ich faktyczną wartością. Jak to można zrobić? W pierwszej kolejności możemy zajrzeć do archiwów rozmaitych aukcji. Te zazwyczaj są publikowane online. Następnie możemy porównać swoje monety z tym, co zostało już dotąd sprzedane. Warto przy tym zwrócić uwagę na stan monety, gdyż im gorszy, tym mniejsza będzie jej wartość. Po wstępnym zorientowaniu się możemy podjąć decyzję o udziale w aukcji lub też możemy skonsultować się z kolekcjonerami bądź ekspertami, którzy dokonają profesjonalnej wyceny.