Postcrossing nadal żywy! Co to jest i na czym polega? Oto pocztówki z krańców świata [zdjęcia]

Portal Postcrossing umożliwia jego użytkownikom wysyłanie kartek do ludzi z całego świata oraz otrzymywanie widokówek ze wszystkich zakątków globu. Smaczku dodaje fakt, że nigdy nie wiemy, skąd i od kogo dostaniemy przesyłkę – do momentu wyciągnięcia pocztówki ze skrzynki pozostaje to niespodzianką. Rejestracja jest darmowa. Użytkownicy ponoszą jedynie koszt zakupu widokówek oraz znaczków pocztowych.

Jeszcze 10 lat temu hobby to nie należało do najdroższych - cena znaczka za granicę wynosiła 2,50 zł. Obecnie jest to aż 6 zł. To spowodowało, że wiele osób zdecydowało się na porzucenie Postcrossingu. Polska jednak nadal pozostaje w czołówce państw z największą liczbą użytkowników. Do stycznia 2020 mieszkańcy naszego kraju w ramach projektu wysłali 1 400 000 pocztówek.

Postcrossing nadal żywy! Co to jest i na czym polega?

W Toruniu mamy nieco ponad pół tysiąca zarejestrowanych postcrosserów, przy czym tylko 89 z nich zalogowało się na stronie w ciągu ostatniego roku – reszta najprawdopodobniej porzuciła to hobby lub zdecydowała się na prywatne wymiany pocztówek, nie za pomocą portalu. Udało nam się dotrzeć do torunian, dla których Postcrossing nadal stanowi ważne miejsce w życiu.

- Postcrossing wciągnął mnie do tego stopnia, że ze wszystkich kwarantannowych zakazów najbardziej zasmuciło mnie wstrzymanie przyjmowania przesyłek do niektórych krajów – przyznaje Elżbieta Zbąska, nauczycielka, która na stronie postcrossing.com zarejestrowała się 7 lat temu. Przez ten czas torunianka otrzymała ponad 800 kartek z 56 krajów. - Nie idę na rekord, bo dla mnie najważniejszy jest człowiek i jego historia – mówi.

Czasami pocztówkowe znajomości przeradzają się w przyjaźnie na lata.

- Regularnie wysyłałam kartki i listy do moich penpalsów, czyli korespondencyjnych przyjaciół z Japonii, Rosji i Brazylii. Czasem dołączaliśmy do nich drobne upominki np. słodycze, torebkę herbaty, drobiazg charakterystyczny dla kraju nadawcy. To ekonomiczny sposób na podróżowanie i poznawanie innych kultur – opowiada Paulina Staszkiewicz.

Znajomości z postcrosserami pozwalają też zobaczyć sprawy, o których słyszymy z telewizji, oczami zwykłych ludzi. – Paul opowiada mi o pożarach w Australii, a Joao przysyła zdjęcia z karnawału w Brazylii. Od pani z Indii dostałam link do filmu opowiadającego o tym, jak w czasie II wojny światowej hinduski maharadża ratował polskie dzieci. Czy kiedykolwiek mogłabym czegoś takiego doświadczyć bez postcrossingu? – zastanawia się Elżbieta Zbąska.

Kartka od chirurga i pocztówkowe inne niespodzianki

- Moja kolekcja liczy 583 kartki z 59 krajów – mówi nam Bożena Szenkowska, która do projektu dołączyła w 2014 roku. – Moją ulubioną kartką jest ta z Kostaryki. Nigdy nie zapomnę też przesyłki z Rosji, do której dołączono prezent urodzinowy w postaci zakładki do książki. Była tak przyklejona, że dopiero za którymś razem ją zauważyłam – wspomina postcrosserka. Z kolei inną kolekcjonerkę z Torunia zszokowała polityczna przesyłka z Ukrainy. – Otrzymałam ją na początku konfliktu z Rosją – mówi Elżbieta Zbąska. – Kartka przedstawiała sowę ubraną w strój w kolorach ukraińskiej flagi z karabinem pod skrzydłem.

Toruniankę zaskoczyła także kartka od chirurga z Chin. - Napisał mi na pocztówce, że niedawno obejrzał film pt. "Bogowie" i że podziwia prof. Religę. To było jakieś pół roku po tym jak ten film miał swoją premierę w Polsce, a tytuł, imię i nazwisko profesora było napisane bezbłędnie po polsku – mówi Elżbieta Zbąska.

"Mikołaj Kopernik? Muszę go wygooglować!"

Na kartkach ludzie piszą różne rzeczy, począwszy od tego, co zjedli na Święto Dziękczynienia, skończywszy na opisaniu atrakcji swojego miasta. – Kolekcjoner z USA stwierdził, że zazdrości mi bycia nauczycielką, bo to ja kształtuję przyszłość. To bardzo motywujące, bo w Polsce nauczycieli raczej się nie lubi – przyznaje Elżbieta Zbąska, która z kolei zaskakiwała obcokrajowców informacjami o Mikołaju Koperniku. – Niektórzy pisali mi, że "wygooglowali" sobie jego nazwisko, bo przedtem o nim nie słyszeli – opowiada torunianka.

Wiek nie ma znaczenia

W ostatnim czasie wiele osób zrezygnowało z Postcrossingu ze względu na wysokie ceny znaczków, ale są i takie, które dopiero niedawno zarejestrowały się na stronie. Torunianka Patrycja Lubocka projekt odkryła w listopadzie 2019 roku. - Początkowo uważałam to za kiepski pomysł, bo mój angielski jest w średniej formie. Ale od czego jest Google Tłumacz? Przez kilka miesięcy udało mi się otrzymać pocztówki z różnych stron świata m.in. Chin, Tajwanu, Brazylii, Hong Kongu, Singapuru czy USA – mówi torunianka. – Najmłodsza osoba, od jakiej dostałam kartkę, to 10 letnia dziewczynka z Rosji, z kolei najstarszą wysłał 81-letni pan z Niemiec – mówi Patrycja Lubocka. Jak widać, wiek i umiejętności nie mają w tym hobby znaczenia.