Studenci Wydziału Zarządzania Politechniki Rzeszowskiej zrzeszeni w Kole Naukowym Bezpieczeństwa Lotniczego „Eskadra” organizują od kilku lat spotkania pod tytułem „Twarze lotnictwa”. Najnowsza edycja tego wydarzenia zatytułowana „Kobiety w lotniczym mundurze” poświęcona była roli kobiet w lotnictwie.
- Ideą projektu „Twarze lotnictwa” jest propagowanie wiedzy z zakresu problematyki lotniczej, która legła u podstaw utworzenia naszej uczelni - wyjaśnia prof. dr hab. inż. Piotr Koszelnik, rektor Politechniki Rzeszowskiej.
Podkreśla, że Politechnika Rzeszowska niemalże od zawsze związana jest z branżą lotniczą. Od blisko 40 lat kształci pilotów, którzy znajdują zatrudnienie w lotnictwie cywilnym i po części wojskowym.
Lotnictwo jest grą zespołową
Czwartkowe spotkanie było okazją do wysłuchania inspirujących historii oraz doświadczeń kobiet pełniących służbę w różnych dziedzinach lotnictwa.
- W tej pracy nie mam monotonii. Każdy dzień jest inny - zapewniają jednogłośnie panie.
Uczestnicy spotkania poznali tajniki pracy: pilotki samolotu myśliwskiego i transportowego, kontrolerki ruchu lotniczego, meteorolożki i synoptyczki, inżynierki pokładowej statków powietrznych, techniczki samolotu, personelu aeromedycznego, personelu pokładowego, stewardesy, logistyczki. Swoimi pasjami do lotnictwa dzieliły się również studentki Politechniki Rzeszowskiej.
Kpt. Justyna Motyl, meteorolog, synoptyk, pracuje w Szefostwie Służby Hydrometeorologicznej Sił Zbrojnych RP. Jej głównym zadaniem jest prognozowanie dla terenów całej Polski warunków atmosferycznych, które będą występowały w danym dniu, miejscu i lotnisku.
- Przewiduję najbardziej wiarygodną i rzetelną prognozę pogody, którą może napotkać załoga w powietrzu - wyjaśnia kpt. Justyna Motyl. - Nasze dyżury trwają 24 godziny.
Zdradza też, że dłuższe prognozy nie zawsze się sprawdzają.
- Ważne jest, aby nasze dane były aktualizowane, abyśmy mogli polegać na najaktualniejszych danych.
Por. Marzena Dudaryk pracuje jako pokładowy ratownik medyczny w lotach transportowych.
- Zajmujemy się transportem rannych i chorych żołnierzy spoza granic kraju - opowiada. - Byliśmy też zaangażowani do transportu ludności cywilnej np. po zamachach terrorystycznych w Egipcie czy Tunezji. Mieliśmy też pacjentów z Ukrainy. Najtrudniej jest wtedy, kiedy pasażerami - pacjentami są dzieci.
Każda z pań w lotniczym mundurze ma swój sposób na stres.
Pilot samolotu myśliwskiego kpt. Urszula Brzezińska-Hołownia z 23 Bazy Lotnictwa Taktycznego podkreśla, że to bardzo wymagający zawód, a stres jest rzeczą nierozłączną, ale też bardzo potrzebną.
- Działa on motywująco, dodaje adrenaliny, aby reagować na daną sytuacje, bo jednak czas leci, a my jesteśmy w powietrzu sami - mówi.
Stewardesy kpr. Ewelina Pożycka i st. szer. Sylwia Mitura-Bator zaznaczają, że w sytuacjach kryzysowych najważniejsza jest szybka reakcja i spokój. - Musimy umieć radzić sobie zarówno ze stresem, jak i zmęczeniem. Przechodzimy bardzo dużo szkoleń, jak zachować się w różnych sytuacjach - podkreślają.
- Na pokładzie najważniejszy jest uśmiech. Ważna jest też świadomość, że nasze decyzje wpływają na decyzje innych - dopowiada podchorąży logistyki - plut. pchor. Julia Skonieczna z Lotniczej Akademii Wojskowej.
Największą satysfakcję daje paniom poczucie, że robią to, co lubią.
- Lotnictwo jest też grą zespołową - tłumaczy kpt. Urszula Brzezińska-Hołownia. - Każda z nas ma przed sobą wiele wyzwań i poczucie odpowiedzialności za drugą osobę.
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
