Konsulat Litwy w Toruniu zmienił siedzibę. Swoje podwoje otworzył w bramie [zdjęcia]

Nowa siedziba konsulatu Litwy znajduje się w bardzo ciekawym miejscu. Brama pochodzi z połowy XIV wieku, swoje nazwy: Klasztorna, Panieńska, Świętego Ducha, zawdzięcza szpitalowi i kościołowi, który znajdował się nad Wisłą - jego pozostałości zostały znalezione m.in. podczas prac przy nabrzeżu w latach 80. XIX stulecia. Benedyktynki, które opiekowały się szpitalem musiały opuścić mury swojej świątyni podczas potopu szwedzkiego, najeźdźcy zburzyli położone przed bramą budynki przy okazji modernizacji fortyfikacji. Nie bez znaczenia były tu jednak sprawy wyznaniowe, rywalizacja między protestantami i katolikami.

Masywna brama, której miało zagrażać bliskie sąsiedztwo klasztoru i szpitala, była kilka razy przebudowywana i dostosowywana do zmieniających się realiów pola walki. Ostatecznie szturmowana nigdy nie była i teraz również być nie powinna - jak informuje Urząd Miasta Torunia, ze względu na sytuację epidemiologiczną w kraju konsulat pracuje zdalnie, od poniedziałku do piątku w godzinach 9.00 – 15.00. Spotkania w siedzibie konsulatu są możliwe po uprzednim umówieniu i będą one odbywać się z uwzględnieniem obowiązujących restrykcji covidowych.

W przypadku toruńskich placówek dyplomatycznych trzecie piętro można uznać za pewną tradycję, pierwszy konsulat w Toruniu znajdował się na podobnych wysokościach.

„Wicekonsulat rosyjski otworzył wczoraj biuro swoje tu w Toruniu w ulicy św. Anny nr 186 na trzecim piętrze. Z tego też powodu powiewała wczoraj z domu tego chorągiew rosyjska” - donosiła „Gazeta Toruńska” w połowie lipca A. D. 1885.

W lokalu na trzecim piętrze kamienicy przy ul. św. Anny 186, czyli według obowiązującej dziś numeracji Kopernika 9, zasiadł były wyższy urzędnik w petersburskim ministerium spraw zewnętrznych, radca tytularny Władimir Arcimowicz. Rosyjska placówka działała w tym miejscu do roku 1891. Ponownie została otwarta pięć lat później, początkowo na esplanadzie bydgoskiej, czyli na obrzeżach Bydgoskiego Przedmieścia. Wiosną 1900 roku rosyjski wicekonsulat został przeniesiony do kamienicy na rogu obecnej ul. Warszawskiej i pl. 18 stycznia, z którą jest kojarzony do dziś.

Przed I wojną światową w Toruniu miał również działać konsulat Stanów Zjednoczonych. Plany dotyczące jego utworzenia rzeczywiście były, jednak w gazetach czy księgach adresowych z tamtych czasów nie ma żadnego śladu, który mógłby wskazywać na to, że zostały one zrealizowane. W 1911 roku koło dworca kolejowego na Mokrem powstała stacja kontroli epidemicznej, przez którą przechodzili zmierzający do Ameryki migranci z terenów Rosji i Austro-Węgier. Działało tam również biuro Lloyda, gdzie można było kupić bilet na statek, być może z tego powodu utarło się, że budynku dzisiejszego Wojewódzkiego Ośrodka Lecznictwa Psychiatrycznego przy ul. Skłodowskiej-Curie był konsulat USA.

W czasach II RP w Toruniu działały trzy konsulaty. Już w 1922 roku swoje podwoje otworzyła placówka. Początkowo działała ona przy ul. Bydgoskiej 60, skąd została przeniesiona do budynku przy Bydgoskiej 34-36. Tu konsulat, a nieoficjalnie również pomorska centrala niemieckiego wywiadu, działały do wybuchu wojny. Swoje przedstawicielstwo w latach międzywojennych miała także Francja. Ajencję Konsularną Rzeczypospolitej Francuskiej prowadził w swojej kamienicy przy ul. Mostowej 28 Bronisław Hozakowski. Więzy przyjaźni wzmocnione wspólnym przedsięwzięciem polegającym na budowie dużej fabryki chemicznej połączyły również Toruń z Belgią. Wicekonsulat Królestwa Belgii otworzył swoje podwoje w 1938 roku. Znajdował się na parterze willi przy Mickiewicza 20.

Dziś w Toruniu, poza konsulatami honorowymi Litwy, Słowenii, Peru, Finlandii i Mołdawii, działa również Konsulat Generalny Tunezji.